Ongelooflijk, wat een vriendelijk land. Tegen alle Aaziatische verwachtingen in zijn de mensen hier eerlijk. Dat uit zich in de vele vormen. Zo betaal je in de bus hetzelfde als ieder ander. Als iemand je ergens mee naar toeneemt, doet hij dat ook werkelijk en een afspraak komen ze na. Maar nu een kort verslag van de trip:

Na aankomst met de taxi Yangoon in, op zoek naar een hotel, die vind ik in het centrum. Eerst maar eens geld wisselen en ja dan moet ik toch even terug komen op het hierboven geschrevene. Ik wissel op straat en tel niet goed mee, dus word ik genaaid. Gelukkig is dat de enige keer. Ik loop wat rond in de stad en zie gelijk een paar plaatsen, waar je als buitenlander niet mag komen. Oke, dat was te verwachten. In Yangoon staan een paar hele mooie tempels, zoals Sule Paya en niet te vergeten de mooiste van Myanmar, namelijk de Shwedagon Paya. Voor een hoofdstad is Yangoon maar klein. Na een paar nachten pak ik dan ook 's ochtends de bus naar Bago. Als ik er aan kom, ga ik achter op een  brommer naar een andere busstop voor de bus naar Mandalay. Dit is in een restaurant, dus eet ik hier ook gelijk maar. De brommerrijder wil me de rest van de dag wel gidsen. Ik ga akkoord op voorwaarde dat ik geen entrée hoeft te betalen. En dat doet hij graag en goed. Het enige wat ik betaal, is een camera fee ( vaak een duppie ) die voor de tempel zelf is, entrée geld is namelijk voor de overheid. In de ene tempel gaan we via de achteringang en de ander, de belangrijkste, bezoeken we na 3 uur als de regeringsmensen weg zijn. Die laatste is de Shwethalyaung Buddha, een gigantische liggende Boedha. Verder bezoeken we nog een cherook fabriekje ( Burmeese sigaren ), weverij, klooster en de Snake monastery. 's Avonds neem ik de nachtbus naar Mandalay. Uiteraard moet er midden in de nacht weer een band gewisseld worden,  vanaf nu gebeurd dat zo'n beetje elke busrit. Om 9 uur zijn we in Mandalay, hier de rest van de dag rondhangen en bij slapen. De volgende dag ga ik met een Amerikaan en een Aussie op tour. Gezamenlijk hebben we een mini taxi, blauwe Mazda pickup, gehuurd en al snel hebben we er een gids bij. Deze is erg goed en niet opdringerig. Dankzij hem zien we meer dan verwacht. Zo bezoeken we goudfabriekje ( 6 uur hameren om een flintertje goud te maken om op een Boedha te doen ), Mahamuni Paya ( hier mogen we zo'n flintertje goud op de Boedha plakken ), Sagaing Hill, Nanmyin en de Maha Aungmye Bonzan. We eindigen net voor zonsondergang bij U-beins bridge. Dit is de langste teaken brug ter wereld, 1,3 km lang. Een echte fotospot. De volgende dag neemt Jo-jo ( zo noemen we hem maar ) me mee op zijn Trishaw ( fietstaxi ) door de stad. Ook hier weer de sport om geen entrée te betalen en ook dat lukt weer. De mooiste stop is een heel oude teaken tempel die buiten de toeristische route blijft, er wonen hier maar een paar monniken. Uiteraard hier verder de beroemde Paya's en ook het grootste boek ter wereld. Tot slot beklim ik op blote voeten, niet fijn als je steunzolen hebt, Mandalay Hill voor een schitterend uitzicht. Ook hier ontkom ik aan de entrée, alhoewel hier streng gecontroleerd wordt. De dag erna met een streekbus naar Hsipaw, nou dat is afzien in de zwaarste vorm. Kleine bankjes, korte ruimte en dozen onder de stoelen, dus knieën in de nek. Een zware rit. Om 8.30 uur vertrek ik, om 15.30 uur zijn we pas in Kyaukme, 300 km verderop en dan moeten we nog een uur. Bij de busstop staat Thura, een jonge knul die goed engels spreekt. Hij haalt me over om hier te blijven en dat doe ik dan ook maar, beter dan die bus weer in. Ik ben de enige toerist in Kyaukme, hier is niets westers te vinden. Dus 's morgens noodlesoep, eten aanwijzen en een super simpel hotel. De volgende dag ga ik met Thura op trekking, drie dagen wandelen door de bergen. Een fantastische ervaring. We slapen bij gastgezinnen ( slapen op de vloer en een outdoor dunny ) en bezoeken scholen. Vooral het bezoek aan de scholen maakt veel indruk op me. Men heeft hier bijna niets en toch leert men. Potloden en puntenslijpers zijn schaars, als we er 2 tevoorschijn halen staat in no time de hele school om ons heen. Zelden zoveel kinderen gezien met gebroken punten. De derde dag gaan we achterop de vrachtwagen ( de regionale bus ) terug naar Kyaukme. 's Avonds word ik door Thura uitgenodigd om bij hem thuis te eten. Wat een heerlijke plaats, het opent m'n ogen voor de wat alternatieve plaatsen. De volgende dag pak ik weer een streekbus om dan toch maar het laatste stuk af te leggen naar Hsipaw. Ook dit keer weer een gammele bus met hoge banken, voordeel dat je nu je benen kwijt kan. In Hsipaw neem ik dit keer een wat luxere kamer. Na Kyaukme, waar ik 4 nachten of op de vloer of op een heel hard bed heb gelegen ben ik hier wel aan toe. Ik ben er pas na de middag en hang wat rond in de stad. Hsipaw is redelijk toeristisch, wat ik nu wel jammer vind. De dag erna doe ik een tourtje met de boot. Eerst een stuk over de rivier langs wat dorpjes. Dan een paar uur wandelen door de omgeving, We zien o.a. ananasvelden en in een klooster drinken we thee. Thee is iets dat je overal krijgt en altijd gratis is. Zelfs in de theebarretjes langs de weg is de gewone thee gratis. Tijdens de tour ontmoet ik Kay en Richard een stel uit Australië die op wereldreis naar Engeland zijn. Leuk stel en ik kom ze later nog eens tegen. De tweede dag in Hhsipaw maak ik een wandeling naar een waterval. Voor het eerste stuk huur ik een fiets, daarna is het wandelen door de rijstvelden. Het begin is koel, maar als de zon doorkomt, is het al gauw weer heet. Onderweg krijg ik thee van een klein boertje, als dank geef ik hem een sigaar. De blikken, die dat geeft, zijn onbetaalbaar. De waterval is niet sensationeel, wel verkoelend. Gelukkig maakt de wandeling veel goed. Helaas  is de kaart niet al te duidelijk en terug neem ik de verkeerde weg. Loop dan door de open velden en door kleine dorpjes. De laatste 3 km loop ik over de verharde weg. Op de 19de neem ik een shared taxi terug naar Mandalay, dit doet geloof ik iedereen. Is sneller en een heel stuk comfortabeler. 's Avonds ga ik naar de beroemde Marionettenshow, helaas is mijn trishaw driver terug dronken. De dag erna met Chen, die ik in de bus naar Hhsipaw heb ontmoet, met de boot naar Mingun. Ook weer een mooie boottocht en een prachtige plaats met schitterende witte tempels. Als de massa toeristen weg zijn ( veel package deals ), is het beter vertoeven. Met de fastboat verlaat ik daarna Mandalay naar Bagan, bekend om zijn  honderden stupa's. Ook de boot is toeristisch, koffie € 2,00, duur voor Myanmar. In Nyaung U neem ik een kamer in Golden Village ( € 5,00 incl. ontbijt ). Twee dagen huur ik een fiets en bezoek zo'n beetje alle stupa's in de buurt. Fantastisch, zeker een van de mooiste plaatsen. Zo nu en dan zoek je een plekje op een tempel en geniet van het uitzicht. Ook de zonsondergangen zijn ongelooflijk mooi. Bagan is zeker een must see. Van Nuaung U neem ik de bus naar Inle Lake en dit wordt een super zware rit. Uiteraard weer de knieën in de nek. Ik word al om 04.30 uur opgepikt bij het hotel, en vertrek echt om 5 uur met een volle bus. De weg is slecht en wordt alsmaar slechter. Als je denkt dat het niet slechter kan, wordt het nog slechter. Gelukkig krijgt ook deze bus pech en moet hij in de bergen regelmatig stoppen om de moter af te laten koelen. Dus zo nu en dan de benen strekken. Om 17.45 uur arriveren we in Shwenyaung, het krijspunt naar Nyaungshwe en Inle Lake. Van hier is het nog een 30 minuten met de taxi, volgepropt met 5 toeristen. Ook in Nyaunshwe neem ik een mooie kamer voor $ 10. De dag erna is het de 25ste, ik word 40 vandaag. 's Morgens huur ik een fiets en fiets naar warmwaterbronnen, dit valt echter tegen. Gelukkig vergoedt de tocht er heen veel. Terug in het hotel vind ik een pakje van het hotel als kado voor mijn verjaardag, Tof. 's Avonds kom ik Richard en Kay weer tegen, verblijven in hetzelfde hotel. Gedrieën gaan we wat eten. De volgende dag maken we samen een tour over Inle Lake. Langs de vissers die heel apart roeien ( met hun been en staand ), de drijvende dorpen en akkers. We zien een fabriekje wat kleding maakt van Lotusbloemen, heel knap. En uiteraard weer de nodige andere fabriekjes. 's Middags bezoeken we Indein, hier staan zeer oude stupa's, zeker de moeite waard om heen te gaan. Ook bezoeken we nog de Jumping Cat Monastery, hier springen verveelde katten voor een beloning door een hoepel, hoe verzinnen ze het. Omdat ik geen bus naar Yangoon krijg, blijf ik nog een dagje relaxen. De 28ste neem ik de bus naar Yangoon, is een luxe bus, helaas zit ik vooraan en achter een schotje dus geen benen strekken. De bus vertrekt om 12.45 uur vanuit Shwenyaung en de volgende ochtend om 7.40 uur staan we in Yangoon, hier vandaan met de taxi naar een hotel, de rest van de dag hang ik watrond en slaap wat bij. De 30ste is mjn laatste dag in Myanmar, ik pak de veer naar Dalah en vandaar met de openbare bus naar Twante. Te ver van Yangoon om toeristisch te zijn. Een lokale jongen leidt me rond. Zie een pottenbakkerij, een kleinere Shwedaging Paya ( er zijn er 3 of 4 van ) de bananenmarkt. Twante ligt onder Yangoon in de delta. De omgeving is heel anders, mooi, zo ook de rit heen en terug.

Ja, en dan ook deze reis voorbij. Conclusie: Myanmar is een fantastisch land vol met schoonheden. De mensen zijn eerlijk en gastvrij, hier ga ik zeker een keer terug.