1TRAVEL.NL 

  Home »

   Fotopagina »

Wat je moet weten?

• Om bier meer te laten schuimen, strooi er zout over. Echt waar.
• Bier wordt gezien als een softdrink. Dus 's morgens om 9 uur kun je rustig een frisdrankje nemen.
• Marshrutky is een minibus, duurder maar veel sneller. Er passen heel veel mensen in een Marshrutky.
• Ijsjes kun je best wel met een vork eten.  
• De trolleybus is het allerlangzaamste transportmiddel. Gemiddelde snelheid in de stad ±15 km/u.

• De metro in Kiev ligt diep, erg diep. Roltrappen waar je rustig anderhalve minuut op staat...naar de volgende.
• Lada's? Een zeldzaamheid in Kiev en de Krim.
• Oude huisvrouwen zitten op de tram, zijn conducteur, maken schoon. Werken er wel mannen en/of jongeren?

• De Krim, super toeristisch, maar geen westerling te zien of horen.
• Mijn hoogtpunt van de Oekraïne is de kustlijn van de Krim. Massief, grof, hoge bergwanden, kalkstenen grotten, bossen. Fantastische vergezichten, waanzinnig mooi.
• De Zwarte Zee..zo zwart is'ie niet.
• Wodka....net jenever, maar als zware whiskey drinker smaakt het nergens naar.
• De meer oost je gaat, de mooier de vrouwen.

Oekraïne

25-7-07 t/m 10-8-07

Nou heb je de derde wereld en ik denk de eerste wereld (Nederland, west Europa, Australië), dan moet dit de tweede wereld zijn. Aan de ene kant zie je de westerse welvaart alom je heen (alle bekende modemerken, Hummers en BMW vullen de straten in de steden, kijk je verder dan zie je bejaarden lege flessen verzamelen, oude Sovjetwijken, krakkemikkige Lada's en andere pré Sovjet auto's. Het is een beetje tegenstrijdig. Het toerisme is volledig gericht op de Rus en eigen bevolking. Engels kom je mondjesmaat tegen, maar wordt door jongeren wel wat gesproken, ouderen willen nog wel eens wat duits spreken. Menu's, uitleg in musea is alleen in het Oekraïens of Russisch. Alhoewel het land ook al even onder het Russische juk weg is, weegt'ie nog zwaar op veel van wat je ziet en is men er economisch afhankelijk van, alhoewel het land rijk genoeg van zichzelf is. In vergelijk met Tjechië en Slowakije hebben ze nog een enorme berg werk te verzetten om zich bij de EEG aan te sluiten. Het land verder is fantastisch. Mooie steden en vooral in de Krim schitterende natuur en een verkoelende Zwarte Zee.

Het verslag

Ondanks dat je nog steeds in Europa bent, is de grens overgang van Slowakije naar de Oekraïne toch even anders dan, zeg, Nederland naar Duitsland. Eerst Slowakije uit en wel met de bus, de meeste mensen leveren hun paspoort in, naar die van mij wordt alleen gekeken. Dit is bij de douane van de Oekraïne wel anders, ik zie dat die van mij apart gehouden wordt en ja hoor, als de douanier de bus in stapt, moet ik als enige wat vragen beantwoorden en mijn tas en rugzak laten zien. Maar hier blijft het dan ook bij... en staat de eerste stempel in mijn eens maagdelijke paspoort. Uiteindelijk zijn we met een goed uur over de grens, sneller dan de auto's, want daar staat een aardige file.

Eerste stop is Uzhhorod, een kleine plaats die me de gelegenheid biedt even aan het land te wennen. Dat is wel nodig, want ineens kun je niets meer lezen (of wel met een beetje fantasie). Ook in restaurants is het menu niet meer te lezen en niet in het engels te krijgen. Ook het geld is weer even rekenen, maar overal zijn wisselkantoren en ATM's op elke hoek. In het hotel laat ik voor € 4 mijn was doen. Ik doe het rustig aan en bewandel de kleine stad. Er is een fort en een alleraardigst openluchtmuseum met houten huizen en een kerk. Gelukkig is het niet meer zo warm als Slowakije. De volgende dag neem ik de bus naar Lviv, die doet er uiteindelijk 7,5 uur over (volgens LP 4 uur) en om 17.30 ben ik er. Oh, we gaan naar het oosten dus bus had natuurlijk een lekke band en chauffeur moet het zelf repareren, kost dus een uurtje of 2.

Trouwen in Lviv

Ik heb een kamer in het oude Sovjet Hotel Lviv midden in het centrum. Ooit schitterend gebouwd, maar als zoveel uit die tijd, vergeten te onderhouden. Aan het tegelwerk in de badkamer kun je goed zien wat een slecht werk er geleverd is. Maar goed, Lviv. Een schitterend oud centrum vol met kerken en leuke straatjes. Vooral de boulevard is een gezellige boel. Jong en oud wandelt er of zit op de bankjes. Na twee dagen heb ik het wel weer gezien en neem ik de nachttrein naar Kiev, hier kom ik 's ochtend om 7.45 uur aan op een zondagochtend, dus nog redelijk rustig. Het hotel uit de LP bestaat niet meer, maar ik heb een alternatief buiten het centrum, maar aan de Dnjepr. Gelukkig is het ook hier niet heet, zelfs een paar buien. Kiev is echt een grote stad en om wat afstand te overbruggen neem je voor 50 Kopeken (€0,08) de metro. Die rijdt elke paar minuten en stopt om de paar kilometer. Het is een populair transportmiddel, ze zitten altijd stampvol. Met megalange roltrappen en door lange gangen kom je dan ergens weer boven de grond en sta je je gelijk een paar minuten te oriënteren, zeker omdat je niets kunt lezen. Ook hier een groots opgezette boulevard met een groot plein, de plek van de Oranje revolutie. Omdat het zondag is, is de hoofdstraat afgesloten, veel mensen en muziek. Ik doe een deel van de LP wandeling, langs het Friendship of Nations monument ( een gigantisch grote metalen boog met een beeld van de rus en oekrainer, plus nu een beeld van kozakken), langs het Dynamo Kiev stadion, langs de fantastisch mooie St. Michals kerk (orthodox), St Sophia' kathedraal (katholiek, met fresco's uit 900 en 1000) kerken met prachtige gouden domes.

Caves Monastory, Kiev

De volgende dag bezoek ik de beroemde Caves Monastery, prachtig complex. Hier zijn lage smalle tunnels waar monniken liggen opgebaard, lichamen zijn op een natuurlijke manier gemummificeerd. Nu liggen ze in kisten, soms zie je een voet of hand. Dit gaat terug naar de 11de eeuw. Je loopt hier doorheen met een kaarsje in je hand, fijn voor de dames met hoofddoek. Verder zie ik de Rodina Mat ofwel The Iron Lady (nee, niet Thatcher), een 68 meter hoog beeld van een vrouw met zwaard en schild. Ik bezoek ook het Chernobil museum, helaas alles in Cyrillic schrift. Op 1 augustus neem ik de bus van Kiev naar Simferopol. Ik heb er de ergste verhalen van gehoord, maar behalve benauwd viel het mee. Was een luxe bus met stewardess die drankjes uitdeelt, genoeg beenruimte, reclining chairs en regelmatig stoppen. In Simferopol neem ik de boemel naar Sevastopol aan de kust. Na een hotel gevonden te hebben, bekiijk ik de stad. Het leven speelt zich af langs de haven, een plek om te relaxen. Dag erna met de bus naar Bakhchyseraj. Hier is een originele Khan paleis van de Tataren, een van de zeldzame overblijfselen, het meeste is door Catherine the Great vernietigd. Dan naar het Uspensky klooster, uitgehouwen in de bergen, helaas gesloten. Dan weer verder lopen naar Chufut-Kale, ik loop echter een 30 minuten te ver en kom op een gigantische oude joodse begraafplaats in de bossen, indrukwekkend als je de enige bent. Chufut-Kale is een grotten stad in de bergen. Erg mooi met fantastische vergezichten over de Krim. Dag daarna naar Balaklava. Een super toeristische kustplaats waar ooit een geheime ondergrondse onderzeeboot werkplaats van de Russen was, nu een interessant museum. Langs de Zwarte Zee is een oude ruïne van een fort, ook hier machtig uitzicht over de kleine haven en de kliffen en zee. Qua natuur is de Krim schitterend. Terug in Sevastopol bezoek ik nog de Volodymyr kerk die staat op de plek waar hij in 989 gedoopt is, hier ook opgravingen van de griekse plaats Chersonesus uit 400 BC. Verder antieke zuilen langs de kust van de eerste christelijke kerk. Plus je kunt er zwemmen, dus duik ik de Zwarte Zee in. De 5de neem ik de bus naar Yalta, de badplaats van de Krim, vol met Russen en heel zelden hoor je engels. Hier slaap ik twee nachten bij een Baboesjka, een omaatje. Zij spreekt geen engels, ik geen russisch, maar het gaat allemaal best. Ik vermaak me op de boulevard. Dag erna bezoek ik Swallows Nest, een mini kasteel uit 1912 gebouwd overhangend een klif. En ik ga naar Livadia paleis, gebouwd door de Romanovs vlak voor ze werden gearresteerd. Enkele kamers nog origineel ingericht en vol met familie foto's. Vreemd te bedenken dat al die mensen zijn vermoord. Hier heeft tevens in 1945 het beroemde Krimoverleg plaats gevonden. De verdeling van Europa door Churchil, Roosevelt en Stalin. De 7de pak ik de supersnelle trolleybus naar Simferopol: 2 uur 3 kwartier over 85 kilometer. Vandaar met de nachttrein naar Odessa. In Odessa slaap ik in een Australian style hostel (Black Sea Backpackers) voor maar 15 €. Hostel is incl; ontbijt, internet en wifi, laundry, koffie en thee, bedlinnen. Goede plek. Na nog wat bijslapen (kwam om 5.45 aan in Odessa) en ontbijt de stad in. Mooie relaxte stad vol barretjes en parken. It beats Kiev. 's Avonds ga ik uit met Anna die in de trein heb ontmoet. M'n laatste dag in de Oekraïne doe ik niet veel, m'n was, de site, terrasje en wat rondhangen. Op de 10de op tijd op en met Marshrutky 117 naar de luchthaven, op weg naar Georgie.

Zomaar een openbaar toilet.

What about...

...getting married?

Okay, this is a surprising opening, but don't worry, it's not about me, though looking around me I think I'm the only one. Saterday July 28th, a nice warm day, not a special date but for some a special day anyway. Walking around in Lviv in the Ukraine, a city of 80 churches, being the real tourist, I spot in front of a monument a bride and bridegroom. How nice, I think, how romantic. After a minute another car parks and out comes a second couple. Looking further down the street you see a third. Okay, this can happen, you think. Well, walking around the old centrum for a couple of hours I saw at least 20 newly-married couples , including camera- and videoman, best man, bridesmaids etc. Taking your wedding photo's should be special, but waiting in line for that one photo in front of a church? At one point a couple was getting married in church, while a second one entered. On one corner four couples where getting their photo taken. Wherever you look, there are at least two in sight. So if you want unique weddingphoto's, don't do it in Lviv.

...Trams in Lviv

Years ago, when small villages became big cities, streets were made of cobblestones and horsecarts moved through the streets, it was important to build your own tramline. So they did the same in Lviv. I don't know exactly when they build the lines, nor when they bought the trams themselves. What I do know is that since they built it they forgot that it needs maintance and good personal. Both of which haven't happened ever since. So for 50 kopeks, about € 0,07, you can go throuhg town. Tramdrivers and ticketsellers don't really look professional. Both look like volunteer housewifes who, as a hobby have trams. The speed is of a snail, getting passed by pedestrians. The conductor is, as I said, a housewife of about 55-60 who puts on an apron and starts selling, well at least you get some kind of ticket.

...Marshrutky?

The name first reminded me of a very good Belgium tv show "The Matroesjka's". But a Matrusjka has nothing to do with it. Marshrutky's are mini busses in variation of a Ford Transit, seating 12 and a couple of standing places if you want to stand bending over, to complete small busses seating 16 and standing 24 plus a backdoor. And belief me, you never sit. The Marshrutky's drive the same route as the normal busses, but cost double. So why take a Marshrutky? Well, first there are way more of them, so they go more frequently. Then they go about 10 times faster as the trolleybus.

Paying is in cash and handed to the driver. In most places you pay when you enter, in Sevastopol when you leave. If you get on in the back of the bus you just hand over to the person towards the front. Money will arrive at the driver. If you will get chance this to will find its way back to you. If everyone pays? I don't know, but it seems to work.