|
Fotopagina
What about...
...Begging?
Now I've written about this subject on the India page. Nevertheless I do have to write something about it here. Now you read it on the Lithuanian page, but it applies for most of the Sovjet states I traveled in except maybe TjechRepublic and Slowakije. The thing is, where in most poor countries beggars are normally streetpeople, homeless or kids. Mothers holding infants and handicapped in all forms. Not here. The majority of beggars are old women and man. When the Sovjet Union collapsed they lost everything. The money they saved all those years became worthless due to high inflation. Pension is based on the old money and not enough to survive. So what to do. When they have an apartment they try to rent out rooms in the summer, even if it means sleeping on the couch. Some try to sell some possessions like medals, cutlery, old cloth and whatever they can miss. Some take a weight scale and sit all day beside the road asking a few cents for use. For those who have nothing rests begging. So you see them sitting on the street with a plastic cup, on the steps of underpasses, outside churches. They don't come to you, they just sit and hope they get some cents.
...Being polite?
Now I have travelled quit a bit, including several of the old Sovjet states, so I should be used by it by now. But still people keep surprising me. While in most of those old Russian areas people try to change, I get the idea that the Lithuanians love some of the Russian ways. Or maybe, only Russians can get these jobs. Though in that case there are more Russians than Lithuanians. They all work in the service industry, being it behind the kacca (cash register), bus driver, waitress, at information or anywhere they have to help people. They keep that old Russian way of helping. How? Well, first you must ignore your customer as long as possible, preferable by talking long to colleagues being on the phone or staying away. Than there is the art of not listening and talk uninterested or just plain rude to them. If they're foreigner even better, don't even think of help if they don't speak English or German (even at an information booth or center).then, when you get things sorted out and they have to give you change, be prepared. The money be pressed hard in your hand. 'Cause let face it, you did intrude in there 'work', kept them of doing private stuff etc.
|
Litouwen
Lithuania
29-08-2009 t/m 06-09-2008
Ik ben vroeg op, is elke keer weer even wennen als dat alarm afgaat. Ik heb om zeven uur de bus van Eurolines van Riga naar Siauliai en wat voor bus. Het lijkt bijna een vliegtuig op wielen. Nou ben ik wel wat gewend, maar deze slaat alles. Kranten bij instappen (ok, in het Lets), TV (ben ik wel gewend), maar ook gratis koffie, veel beenruimte en free Wifi de hele weg. Na dus een relaxte uren kom ik om negen in Litouwen. Ik vind een kamer in een hostel van een school, weinig gasten want ik heb de kamer voor mezelf. Het is nog wat vroeg voor de kamer, laat mijn rugzak achter en duik de stad in. De reden voor deze stad bevindt zich een paar kilometer verder, dus huur ik bij de lokale VVV een fiets. Ziet er goed uit, 3 versnellingen (werken echter niet), en fietst verder goed. Na een bak koffie fiets ik de stad uit en ga naar The Hill of Crosses. Nou is Hill een wat groot woord voor twee bulten in het landschap. The Crosses is echter een understatement, duizenden en duizenden kruizen staan en hangen er. Sommige zijn een paar meter groot, ander maar een paar centimeter en hangen aan de grotere. In het verleden zijn de kruizen regelmatig door de Russen plat gewalst, maar steeds weer plaatsten de mensen nieuwe. Een indrukwekkend gezicht. Terug in de stad begint het te regenen en tussen de buien door bezoek ik wat van de sites van de stad. De 30ste neem ik de bus, nu naar Kaunas. Via wederom de VVV vind ik een nieuw hostel buiten het centrum Is in een soort kantoor gebouw en nog erg netjes. Wederom weinig gasten en weer heb ik een kamer voor mezelf, wel een met acht bedden. Ik loop van hier terug naar het centrum, is toch een 45 minuten lopen. Kaunas bestaat uit een oud en een iets minder oud gedeelte. Vanmiddag staat het oude gedeelte op het programma. Mooie oude straatjes en wat kerken. Op het Rotuses Aikste (plein) is het Palace of Weddings, een schitterende oude kerk (vergelijk het met het stadhuis van Gouda) in het wit. Populair om te trouwen en daar het zaterdag is.... Juist zeker acht bruisparen staan in de rij om getrouwd te worden. Vele limo's en klassieke auto's, gasten en allemaal geduldig, doet me aan Lviv in de Oekraďne denken. De volgende dag neem ik de bus naar de rand van de stad, hier staat het Ninth Fort, gebouwd aan het einde van de 19de eeuw als onderdeel van de verdediging tegen de Russen. Helaas is de geschiedenis daarna wat veranderd en werd het in de tweede wereldoorlog door de Duitser gebruikt als Death Camp, meer dan 80.000 mensen, de meeste van de Kaunas joden zijn hier om het leven gebracht. In het fort zijn indrukwekkende tentoonstellingen over de joden, maar ook over de tientallen hier omgebrachte Fransen. Een plek waar je stil van weggaat.
Ninth Fort
Terug stap ik uit bij de Ressurection Basilic, een kathedraal gebouwd sinds het begin van de 19de eeuw, heeft dan ook een behoorlijke Art deco stijl, echter de kathedraal werd pas in 2004 in gebruik genomen. De rest van de middag bezoek ik het nieuwe oude gedeelte met de prachtige St. Michaels The Archangel uit de 15de eeuw, een orthodoxe kerk. 's Avonds ga ik naar de andere kant van de stad. In een mooi park is daar het Pazaislis klooster. Via de VVV hoorde ik dat er die avond een concert als afsluiting van het muzikale seizoen is en dat neem ik gelijk maar mee. Het is een mooi klassiek concert met door de regen een regenboog op de achtergrond. De volgende dag is de eerste september, de laatste week van mijn reis. Tijd om te gaan naar het laatste hostel in de laatste hoofdstad deze trip, Vilnius. Ik vind een bed in de dependance van Old Town Hostel, net buiten het centrum, maar vlakbij het busstation. Na de lunch check ik de bussen naar Druskininskai en Trakai voor de komende dagen en loop dan het centrum is. En daar ben ik al snel onder de indruk van alle pracht en praal. Waren in Riga de kerken mooi, nou hier kunnen ze er ook wat van. Voor mijn gevoel staat er op iedere hoek wel een prachtige kathedraal of de universiteit. Snel een wandeling gaat dan ook niet, steeds ga je weer zo´n gebouw in om te genieten. Naast de kerken staan er ook menig oud en mooi gerestaureerd gebouw, leuke straatjes, veel verkopers en leuke restaurantjes. Ook hier is er weer de Double Coffee en andere westerse eet gelegenheden. Nadeel vandaag, het is maandag en het schoolseizoen begint weer, wat betekend dat in de hele stad en het land geen alcohol te koop is. Nee, zelfs niet in de supermarkten. Is toch wat, moet je al naar school, mag je dat leed nog niet eens weg drinken. En dan kan de rest van de bevolking mee in deze, toch wat minder leuke, dag. Maar goed, ´s avonds is er wel bij het presidentiële paleis een openlucht concert. Ik ga er kijken en ben aangenaam verrast. Na een optreden van het militaire koor en band bestaat het optreden verder uit talenten uit de muziek wereld en dan de jeugd. Iedere zanger(es) en groepje doet een nummer. Een paar jongetjes van 6 tot 12, een meisje van een jaar of 10 met een gouden stem. Een knul van een jaar of 16 die een bariton is, ballet en modern dansen. Er zit veel talent in Vilnius. De 2de sta ik op tijd op en ontbijt met doughnuts en neem om 9.40 AM de bus naar Druskininskai. Het is bewolkt, maar droog. In Druskininskai huur ik een fiets en fiets de stad uit naar het Grutas Park, ook wel bekent als Stalin World. Dit ligt een kilometer of 8 buiten de stad en de weg loopt door de bossen, mooi. Stalin World is opgezet door een verzamelaar van beelden van de oude Sovjet helden. Beelden die na 1991 van hun sokkels werden gehaald en gedumpt. Hij kocht zo op en heeft ze een plekje in het bos gegeven. Er staan niet eens zoveel beelden van Stalin en Lenin, maar wel van veel andere, voor mij onbekende, helden. Er staan ook nog twee gebouwen, een vol met memorabilia van Lenin (posters, beeldjes, foto’s, bekers, boeken ed) en een met schilderijen. Ondanks dat de Sovjet niet populair is, is het wel goed dat deze ‘foute’ helden er nog steeds zijn. Beelden van zelfs Lenin of Stalin zie je zelden en als ze er al zijn, dan staan ze achteraf of vindt je ze in een krat op de grond. Alleen in Gori in Georgië staat het beeld van Stalin nog pontificaal op het plein. Druskininskai zelf heef niet veel te bieden en ik neem de volgende bus, gaat pas om half vijf, terug naar Vilnius.
Lenin in Grutas park
De volgende dag blijf ik in de stad en doe een groot deel van de beroemde Lonely Planet wandeling. Ook nu weer staan er interessante plekjes in. Ik bezoek de drie kruizen (Hill of Three Crosses) in het centrum. De kruizen staan er al sinds de 17de eeuw ter herinnering aan drie gekruisigde monniken. De originele kruizen zijn door de Russen platgegooid na de WWII, maar liggen er nog steeds. Vanaf de heuvel een mooi uitzicht over de stad. Ik bezoek verder het Amber museum, een klein museumpje onder een Amber winkel. Is gratis, maar uiteraard met de hoop dat je wel wat koopt. Amber ontstaat door afzetting van het hars van de bomen wat met het water meegenomen is naar de zee en daar versteend. In veel amber zijn nog gave, miljoenen jaar oude, insecten te zien. Dan de modern ogende kathedraal, blinkend wit, laag (Niet met het beroemde kruis lay out), met de beltoren er los voor. In de kerk is de St. Casimir Chapel, werkelijk een van de mooiste die ik gezien heb. Aan het einde van de dag ga ik nog naar het Joodse Holocaust Museum. Niet groot, maar enorm indrukwekkend. Ongelofelijk wat de Duitser hier weer hebben uit gevreten. Na de inval van de Duitsers is na 3 maanden 90% van de Joden om het leven gebracht. Vooral de lijst van Jager, hierop staan de afgevoerde en vermoorde Joden ed in aantallen en onderverdeeld in man, vrouw en kind. Een lijst zonder emoties. Verder hangen er veel foto’s en zijn er de bekende attributen te vinden. De 3de september pak ik ’s ochtends weer de bus, dit keer naar Trakai. Dit stadje een kilometer of 28 buiten Vilnius, ligt aan een groot meer. In het meer staat op een eiland een volledig gerestaureerd en herbouwd kasteel. Hoewel oud, ziet het eruit of het nieuw is. In bijna alle zalen zijn tentoonstellingen van het leven in de middeleeuwen, hoe de rijken er in die tijd uitzagen enzo. Verder is er een tentoonstelling van “Juwelen uit de Oekraďne” met een uniek schaakspel van ruim 12 miljoen Euro, een zegelring van de 4de eeuw BC voor 817 duizend Euro, een zilveren cup met 19 horloges voor 25 miljoen en nog veel meer. Deze ruimte mag wel goed verzekerd zijn. Verder een ruimte vol met pijpen, beeldjes enzo. Na de lunch bezoek ik het Karailes museum. Een bevolkingsgroep wat afstamt van de Turken met nog maar een 500 mensen. Ze hebben nog een eigen taal, geloof en tradities. Ja, en dan is het de vijfde september, mijn allerlaatste dag. Ben nu 427 dagen onderweg en heb totaal geen zin naar huis te gaan. De laatste dag bezoek ik nog een paar sites in de stad. Onder andere het Museum of Genocide Victims. Dit zit in een oud overheidsgebouw en is lange tijd gebruikt als hoofdkantoor van de KGB. In de kelders zijn de cellen en de executie ruimte nog in takt. Het is een aanvulling op het Holocaust museum en behandeld de periode 1939-1941 en 1945-1991. Een periode waarin de Russen behoorlijk hebben huis gehouden in de Baltische Staten. Wederom een indrukwekkende tentoonstelling. Het is verder vandaag Vilnius Day en op Gedimino Prospectus staan allemaal kraampjes met schilderijen van de diverse kunst galerijen en eet- en bier kramen. Verder zijn er diverse podia waar ’s avonds opgetreden gaat worden. Na het diner ga ik terug naar deze soort braderie en luister naar de muziek. Op het podium op Gedimino is een band die oude disco nummers van de Supremes en Diana Ross enzo speelt. Veel mensen staan dan ook te dansen. Halverwege de Gedimino is een klein podium bij het concert gebouw waar klassiek gespeelt en gezongen wordt. Als derde is het grote podium om Cathedral Square waar duizenden mensen luisteren naar een hard rock band. Het is erg sfeervol. Wel weer lastig dat een biertje drinken op het plein verboden is. Alleen bij de restaurants en drank tentjes mag gedronken worden. Toch is het er gezellig. Ben om 12 uur terug op de kamer en slaap laat, maar het is dan ook de laatste dag. De zesde gaat om half vijf de wekker. Ik pak de laatste dingen in, maak de receptie wakker en check uit. Om half zes gaat de eerste bus naar het vliegveld waar ik om 5.50 Am ben. Inchecken gaat snel, bij een kiosk koop ik wat te eten en bij een bank wissel ik mijn laatste geld terug in Euro’s. De douane? Is traag, maar een paspoort word niet gecontroleerd. Dutyfree is nog deels gesloten, maar biedt geen eet gelegenheid. Er zijn wel wat winkels, maar de meeste zijn nog dicht. De vlucht van 7.30 AM naar Amsterdam verloopt voorspoedig. Is weer een budget lijn en de verkoop van hapjes en drankjes gaat super traag. Ze doen er 2,5 uur over om een keer langs te komen. Ja, en om 9 uur sta ik dan in Amsterdam. Terug in het thuisland, na 14 maanden door vreemde en uitzonderlijke landen te hebben getrokken. 23 landen heb ik bezocht en enorm genoten en ben teleurgesteld dat het nu voorbij is. Op Schiphol wederom geen douane, blijkbaar zijn de Baltische Staten al een deel van Schengen. Als ik naar buiten kom staan familie en vrienden al te wachten, met een grote ballon. Pa trakteert iedereen op koffie en gebak en er is heel wat te bepraten. Terug in Bodegraven doe ik ’s middags met Marjan boodschappen en stap ik na 14 maanden weer eens achter het stuur, nee auto rijden ben ik nog niet verleerd. ’s Avonds hebben pa, Remmelt en Nico een surprise party georganiseerd, erg leuk om iedereen weer te zien en te spreken.
Conclusie Litouwen, een schitterend land, maar wel een met wat chagrijnigere mensen dan elders. Toch is het een schitterend land en Vilnius een hoofdstad met allure. Ik heb het geluk gehad om drie weken door de Baltische Staten te reizen en Litouwen wint het op schoonheid en cultuur. Een aanrader dus.
|
What about...
...History?
As the story about begging this too is valid for all three Baltic states. This part starts in 1939 when the Germans and the Russians agreed on the Molotov - Ribbentrop pact. This said that the free nations of Latvia, Estonia and Lithuania were to be part of the USSR. All three countries were only independent since 1920 after a long rule under the Russian tsar. The Russians acted fast and ruthless and tens of thousand people were transported to Siberia the work in special camps. In 1941 they got invaded by the Germans, who started immediately with the Jewish problem. In a few months 90% of the Jewish population was killed or deported to concentration camps. In a forrest close to Vilnius, tens of thousands of Jews and others were killed by the hundreds a day. After this period the Germans kept killing and sending man to work in Germany or fight in their army, as in the rest of Europe. When the Russians recaptured the Baltic’s the killing didn't stop. Again, hundreds of thousands of man and women were killed or deported to Siberia (in Estonia alone 19000 were executed in the start of the Soviet rule) to work in the next years. At the same time replacing filling the countries with Russians. In the period between 1939 and 1945 one third of the population of each country was killed, deported or just vanished. After 1945 tens of thousand of patriots became 'Forrest Brothers', fighting a guerrilla war against the Russians. By 1956 they were destroyed. Until the independents in 1991 living in this area must have been a hell. To keep this horrible memory alive for future generations there are musea in the big places. I went to the 'Museum of Occupation in Latvia' in Riga, the 'Ninth Fort' (another massacre place) in Kaunas in Lithuania, the Jewish 'Holocaust' museum and the 'Museum of Genocide Victims' in Vilnius. They all are unbelievable impressive and scary but definitely worth a visit. History is not only castles and churches. The hardest history is sometimes the youngest.
...Same same, but?
For many people the Baltic’s, though three countries, look and feel like one. A bit like Holland and Belgium, America and Canada, Australia and New Zealand. And true, in a lot of ways they are quit similar. Bus system, roads, houses, trains, shops, the German and Russian suppression, etc. But there are also a lot of differences. *They each have there own currency all attached to the Euro (Lithanian Litas, Latvian Lats and Estonian Kroon) and all a different value. *From the three Estonia is by far the most expensive one and Lithuania the cheapest. *Lithuania is the only one who used to be a powerful nation in history, though attached to the Polish. *Of the people the Latvians are the friendliest and the Lithuanians the rudest. *Where Tallinn (Estonia) has beautiful city walls and towers, small streets and Germany style houses. Riga has fine old buildings I a more eastern Europe style and Vilnius is full of the most amazing churches. *they all speak a different language and most old people speak Russian, though in Latvians and Estonia many people also speak English, Lithuania has little people speaking English. *Wifi (free wireless internet) is everywhere available in Latvia and Estonia, but harder to find in Lithuania. *
|
