|
What about...
...Brunei vs Dubai?
Now that is an interesting comparison. Why? Well, both are making fortune in the oil business and both are run by royalty. Where in Dubai it is a Sjah, in Brunei it is a Sultan, but both have absolute power. Both are Islamic countries and both accept western livestyles, though alcohol is illegal in either country, but one is allowed to import for own consuming. Neither country gives you a visa on arrival. But there stops the comparison. Thetre are more differences. Where Dubai is a huge city with over 10 million residents, Bangar Seri Begawan is small with only 50000 residents.
Traffic in Dubai is congested and there is a bad public transport system. BSB has enough busses and is easy to walk, the city hasn't heard of trafficjams yet. In BSB you will find a couple of semi luxery shoppingmalls and nice musea, Dubai hosts the most luxurious malls (including one where you can ski) and only a few musea. Where Dubai is hot and dry, BSB is warm and very humid. Cars are plentyful in both cities, though I did not see a Hummer or Rolls in BSB, then you won't find a Proton or PerOdua in Dubai. Food and drinks are reasonable priced in BSB, only the Mac is affordable in Dubai. |
 Brunei
04-03-2008 t/m 06-03-2008
Oké, misschien wat overdreven om er een pagina aan te wijden, maar ik vind het land te anders ten opzichte van Maleisië dat ik het toch maar doe. Nee, dat zal niet met Singapore gebeuren, te vaak geweest. Geen aparte fotopagina, maar net als Dubai, alleen deze page.
Brunei dus. Dit kleine landje ligt ingeklemd door Borneo, ergo, het wordt zelfs gesplitst door Sarawak. Daar waar Maleisië een modern democratisch land is met vele soorten geloven, is Brunei een Sultanaat met een alleenheerser, plus de staatsreligie is Islam. Niet zo streng als in Iran waar je verplicht bent om een hoofddoek te dragen, maar wel merkbaar. Zo is alcohol verboden in het land, echter je mag wel invoeren voor eigen gebruik. Echter er zijn geen bars en ik moet zeggen de binnenstad Bandar Seri Begawan is gewoon saai. Vreemde is dat er wel restaurants zijn en zelfs koffiezaken die 24 uur per dag open zijn. Behalve de Brunei, werken er veel buitenlanders en dan vooral van Sabah en Sarawak. Men is vriendelijk en behulpzaam. Ik kom aan met de ferry van Pulau Labuan in Muara en ben sneller door de douane dan de Malay en Brunei. Het is weer even wennen aan het geld, 1 Euro is 2,11 Brunei Dollar (wordt ook wel Ringgit genoemd). Prijzen echter gelijk aan Sabah, maar dan in dollars, juist, het is hier een stuk duurder. In het centrum is het kleine busstation en vandaar ga ik op zoek naar de goedkoopste verblijfplaats van Bandar Seri Begawan. Dit is een Youth Hostel bij een school, er is zelfs een heus zwembad. De hostel doet het meeste denken aan een kamplokatie, gang met kleine kamers met stapelbedden en gezamenlijke wc's en douches. Uiteraard is er wel onderscheid tussen de sexen en mogen de dames niet op de heren afdeling komen en andersom. Het is al tegen de avond als ik gesettled ben en wandel wat door de binnenstad op zoek naar een beetje gezellig restaurant. Valt dus tegen, maar de hiervoor genoemde koffiebar heeft een wel sportieve en gezellige uitstraling. De vijfde gebruik ik om de de stad wat beter te zien. Eerst naar Sungai Brunei, ofwel Brunei rivier. Hier varen de watertaxi's af en aan en huur ik er eentje voor een kleine rondvaart door Kampung Ayer en langs het koninklijk paleis. Ondanks dat de stad best wel modern is, met moderne flats en shoppingcentra, wonen nog veel mensen in paalwoningen op de rivier, dit is dus Kampung Ayer. Men woont er niet alleen, er staan grote scholen tussen, er zijn winkels, een moskee en kleine fabriekjes. Met de boot vaar ik er tussendoor, apart. We varen ook een stukje de rivier af naar het supermoderne paleis van de Sultan, niet alleen zijn broer, prins Jeffry, weet het staatsgeld uit te geven. Het geheel staat echter tussen de bomen, dus heel veel zie ik er niet van. Terug in het centrum wandel ik naar het Royal Regalia Museum. Voordeel van Brunei, maar ook Sarawak, is dat musea gratis zijn dus het bezoeken waard, zelfs als ze tegenvallen. Het Regalia museum is een modern gebouw vol met koninklijke atributen. In de entree staat de koninklijke 'koets' opgesteld, eenmalig gebruikt, niet getrokken door paarden, maar door noblemen. Schilden, speren en gekleurde parasols staan in slagorde opgesteld. Behalve nog zo'n opstelling, maar dan met poppen en foto's van publiek er omheen, zijn er zalen met koninklijke verzamelingen, plus cadeaus geschonken door de diverse overheden. Overwegend dure, maar totaal nutteloze kitsch. 's Middags neem ik een bus de stad uit naar het Brunei museum. Niet groot, ook niet veel bezoekers, ben die dag geloof ik nummer vijf, maar het heeft wel wat. Er is een zaal met Islamitische dingen, denk aan Koran, deuren, grafstenen, sloten (?) en potten en brasswerk (koperwerk). Dit alles uit de verzameling van de Sultan. Verder is er de Oil and Gas Gallery. Brunei is rijk geworden en onafhankelijk gebleven door de olie en Shell heeft daar 50% van in beheer samen met de staat Brunei (lees de Sultan). In de gallerei uitleg over oliewinning en en materialen. Stukje reclame dus. Vlak erbij is het Malay Technology Museum. Klein en niet veel technologie te zien. Wel afdelingen met voorbeelden van de diverse soorten paalwoningen zoals te zien zijn in de rivieren. Het geheel inclusief poppen die werkzaamheden (weven, houtwerk, vissen ed) uitbeelden. Best wel interessant. Terug in de stad bezoek ik nog de Omar Ali Saifuddien Mosque. De staatmoskee, maar deze staat helaas in de steigers, dus het mooiste, de gouden koepel, is niet te zien. Terug in de hostel ben ik blij dat ik ontbijt gekocht heb, het begint te hozen en dat blijft het een paar uur doen.
De volgende morgen verlaat ik om zeven uur de hostel en loop naar de busstation. Hier neem ik de bus van half acht naar Seria, hier zie je waar het land rijk van is geworden. Juist, oliepompen en op zee zie de platforms. In Seria stap ik over in de bus naar Kuala Belait en daar weer in de volgende bus naar de rivier. Hier met een kleine veer over en dan met de volgende bus door naar de grens. Vanaf Kuala Belait gaat alles met een kaartje naar Miri in Maleisië en is er iemand op de bus om bij de grens te assisteren. Juist, en om 12 uur ben ik Brunei weer uit.
Brunei dus, interessant? Matig. Kun je het missen? Ja. Had ik het willen missen? Nee, het is interessant om te zien hoe zo'n klein landje zich staande weet te houden in de grote wereld. Interessant om te zien dat het ene olie staatje (Brunei) het andere (Dubai) niet is, zie "What about Brunei vs Dubai". Kortweg, een ervaring die alleen maar interessant is.
|
What about...
...Silence?
When you go to big cities and especially capitols you know these places tend to be noisy, smelly, busy and dirty. When I arived in Bangkok the first time this trip, I found the city very quiet, clean and ordened, but maybe that was because I travelled through India for over seven weeks. The third time I stayed in Bangkok it was hotter, smellier and noisier. Then I arived in Bandar Seri Begawan, the capital of Brunei, a city with 50.000 inhabitants. Now I arived at four o'clock in the afternoon on a tuesday, normally a busy hour on a working day, but not here. I walked around the city centres main streets, poking my ears, but heard little. It was like walking in my hometown on an early sunday morning. Quiet, clean, no smells and little people.
Yes, I did see cars and people, but somehow the noise button was put on low. Even the mall was quiet and the people walking around talked soft and walked silently. There was hardly any music, only in the food- and coffee places. There are no bars, alcohol is illegal, though you're allowed to take some with you when entering the country, so no drunken men walking the street at night. Though I met two very friendly women down a dark alley, the first streethookers I met this trip, in a very strict islamic country. But overall people are friendly and willing to point you in the right direction, they even stop when you want to cross on a pedestrian crossing. Unbelievable, what a...boring(?) place.
|
