|
Fotopagina ╩ |
Azerbaijan
25-8-07 t/m 31-8-07
Na een trage, maar toch wel makkelijke douane in Georgië, is die van Azerbaijan een stuk lastiger. Twee officieren komen de coupé binnen en beginnen moeilijk te doen over m'n dollars, deur blijft de hele tijd dicht. Maar als ik ze wat geef, dan is het geen probleem. Moeilijker nog doen ze over mijn Lonely Planet. Die is niet goed, kaarten en teksten kloppen niet, dus moeten ze hem in beslag nemen. Probleem met de LP is dat Armenië en nog erger Ngorno Karabagh instaan. Hier is allang een vete over en het is onmogelijk om Azerbaijan in te komen met een stempel van Ngorno Kharabagh in je paspoort. De engels sprekende dame in m'n coupé vertaald en na een bribe van $ 30 krijg ik gelukkig ook mijn Lonely Planet terug. En of we maar niets willen zeggen. Ja ja, wat een fijn corrupt land. Als we aankomen in Baku verneem ik dat er wel degelijk boeken in beslag zijn genomen. In Tbilisi was ik een Pool tegen gekomen die in dezelfde trein reist, hem kom ik op het station in Baku, samen met een vriendin, weer tegen, van hun is de LP wel ingenomen. Samen delen we een taxi naar het 1000 Camels hostel, lekker basic met harde bedden. Daar zij geen boek meer hebben en het klikt, trekken we samen op. We lopen de eerste dag de stad af. We doen ook een soort rondvaart, dat is: de boot vaart de Caspische zee op en weer terug. Het geeft wel een goed beeld van de stad. Hoogbouw overal, buiten de stad olieboorplaatsen en boorplatforms op zee. Het ergst is de olielaag die op de zee drijft. De oude stad met de Maiden Tower en het paleis van Shirvan-Shah zijn de moeite waard. De volgende dag nemen we eerst de bus naar Qobustan, vandaar met een oude Lada taxi naar een aantal bezienswaardigheden. Eerst 11 km over een slechte onverharde weg naar de Mudvulcanos. Op een heuvel nabij de zee zijn een soort vulkaantjes die modder spugen. Ze zijn niet groot en de modder is koud. Een apart gezicht.
Dan naar een plek met veel rotsen, hier zijn 12000 jaar oude petroglyphen te vinden. Tekeningen van mensen en dieren gegraveerd in de rotsen van een soort zandsteen. Het laatste wat we zien is in een rots waar een Romein wat heeft ingegraveerd, maar ik kon het niet zien door het hek. Wel interessant is een grote plas met olie wat schijnbaar gewoon de grond uitkomt. De maandag in Baku gebruik ik om mijn kleren te wassen en m'n website te updaten. 's Avonds laat op de boulevard ontmoet ik de twee Oostenrijkse dames van Kazbegi. Ze hebben er 10 uur over gedaan om met de auto de grens over te komen en zijn pas om 11 uur 's avonds in Baku, ligt dan ook aan de andere kant van het land. Dinsdag ga ik met Wojtek, een van de Polen, met de Marshrutka naar Seki. Ligt wat hoger en is wat koeler, we nemen een kamer in een karavansaraj, een herberg uit de 18de eeuw. Kamers simpel, niet super schoon. De rest is mooi, binnenplaats is goed gerestaureerd en er is in de tuin erachter een redelijk restaurant. De volgende dag relaxen, rondwandelen en een bezoek brengen aan de gerestaureerde Khan paleis. Ik bezoek ook nog het museum of History and Local Lore, vol met van alles, inclusief opgezette dieren die van ellende uit elkaar vallen. Bijv. een everzwijn zonder neus en vogels met gebroken nek. Ook de rest hangt er onverzorgd bij. Ik krijg wel iets van uitleg van een jonge dame. Ze doet haar best, maar spreekt zeer slecht engels. Herhaald alles twee keer in de hoop dat ik het begrijp. En dat is wel eens lastig daar ze de klemtonen nogal eens verleggen. Donderdag de 30ste gaat Wojtek naar Tbilisi en ik besluit richting Zaqatala te gaan. Hier een simpele kamer genomen in een café/restaurant achter het busstation. Het is vandaag miezerig en eens niet zo warm, ook wel lekker. De stad heeft niet veel te bieden, wat oude bomen, een redelijk park met kermis attracties (zie je in veel parken). Ik drink thee en ben geloof ik de enige toerist. Vrijdag neem ik de bus naar Balakan en vandaar een taxi naar de grens met Georgië. Wel, de overgang gaat heel wat makkelijker dan Azerbaijan in. Je gaat een slagboom door, geeft je paspoort af, gaat door de volgende slagboom en wacht op je paspoort. That's it. In Georgië willen ze wel even in mijn rugzak kijken, maar veel interesse is er niet, dus ook dat verloopt soepel. Voor ik naar Armenië verblijf ik nog één nacht in Tbilisi.
|
What about...
...Oil in Baku?
As many of you might know is Baku in Azerbaijan famous for it's oil. Arriving in Baku you expect to see oilpomps, oilplatforms and pipelines. Well you won't be disappointed. Traveling around the desert like hinterland you stumble on small oilfields, refineries, and pipelines everywhere. At one point we stopped at what first looked like a mud puddle but infact was an oilpuddle. Oil simply coming up to the surface, unbelievable. The first thing you smell when you leave the hostel is oil, a smell you get used to quickly. When you go out on the sea from the centre you can notice all the oil floating on the Caspian Sea (I didn't see any seagulls). Being at the Caspian Sea there are of course beaches, where you see people swimming in the oily water about 500 meter from an oilplatform. Yak.
...Islam or?
After traveling throught the old Sovjet Union, coming to Azerbaijan means a change in religion. As Azerbaijan is mainly Islamic you expect lots of Mosques, women wearing bhurka's and seeing man with beards in dresses. While I was only a short week in the country I didn't see any of it. Of course you see more Mosque's, but that was it. So how do you know that it's an Islamic country? Well mostly from the tea. Where in the Oekraïne everybody drinks ber and in Georgia soda's, beer and just about anything you see a lot of terrasses where the only drink available is tea. In the smaller places this is even more common. Though next to the tea place there might just as easy be a bar. The other thing you notice, again in the smaller places in the west of the country, is that you don't see any women at the tea places at night. They do go out though, when I was having my tea at night in a park in Zaqatala there were women sitting on the parc benches. So is Azerbaijan Islamic? I do think so, but in a very modest way. |
